„Mistrz wadżrajany pełni bardzo ważną rolę w rozwijaniu zaufania, ponieważ zaufanie wadżrajany rozpoczyna się wraz z pełnym przekonaniem co do nauczyciela, który jest przewodnikiem na ścieżce duchowej i do linii, która utrzymuje mądrość tej ścieżki, jak również do nauk, które prowadzą nas do owocu .
“Wiele chorób psychicznych powodowanych jest nadmiarem wolnego czasu. W społeczeństwach gdzie ludzie pracują ciężko przez wiele godzin, nie mają czasu na martwienie się. Czas na analizowanie i martwienie się jest ograniczony, jest więc mniej chorób psychicznych. W naszym społeczeństwie stres mentalny rozładowywany jest zwykle .
“My, ludzkie istoty, rodzimy się na tym świecie, stajemy dorośli i pod koniec życia umieramy. Taka jest niezaprzeczalna rzeczywistość wszystkiego, co istnieje. Już sam moment narodzin oznacza nieuchronną śmierć. Na przykład, kiedy dostajemy piękny bukiet zachwycających, pachnących kwiatów, bardzo się cieszymy, ale równocześnie zdajemy .
“Ktoś, kto zaczyna się interesować naukami duchowymi, może zapragnąć odsunąć się od rzeczywistości materialnych rzeczy, tak jak gdyby nauki te były czymś, co nie ma nic wspólnego z codziennym życiem. Często wynika to z chęci ucieczki od swych własnych problemów, czemu może towarzyszyć złudna .
Rankiem 10 marca Dalajlama wstaje spokojnie, odmawia modlitwy i medytuje, jak każdego dnia. Następnie wychodzi na spacer po ogrodzie, w którym wyrosło mnóstwo kwiatów i młodych pędów. Wkrótce jednak lekki wiaterek, poruszający kolorowymi girlandami flag modlitewnych, niesie dźwięki trudne do opisania: odległy szmer staje .
“Kontynuujemy samsaryczną egzystencję tak długo, jak długo ogarniają nas zaciemnienia przeszkadzających emocji i zaciemnienia poznania. To własnie te dwa zaciemnienia przeszkadzają nam w osiągnięciu wszechwiedzącego stanu buddy. Aby je usunąć angażujemy się w praktyki zwane przygotowawczymi. Te praktyki zawierają się w Drugiej Dharmie Gampopy: .
“W obrębie ningmapy istnieją dwa rodzaje sanghi, czyli duchowej wspólnoty: wspólnoty mnichów, mniszek i tych, którzy praktykują wyrzeczenia, oraz wspólnota tantrycznych joginów i joginek, czy też ascetów, oddających się praktykom ezoterycznym. Żyjący w wyrzeczeniu kładą nacisk na celibat, ubóstwo oraz życie w odosobnionym miejscu. .