Kiedy ludzie zaczynają medytować lub stosować inne praktyki duchowe, często myślą, że dzięki temu staną się lepsi, co jest w pewnym sensie przejawem wyrafinowanej przemocy wobec tego, kim naprawdę są. To trochę tak, jak mówienie: “Gdybym tylko zaczął biegać, byłbym lepszym człowiekiem”, “Gdybym tylko .
“W codziennym życiu staramy się odruchowo ukrywać prawdę przed sobą i innymi. Napominamy się, żeby “się nad tym nie rozwodzić”, i szukamy pozytywnych potwierdzeń. Obchodząc urodziny, zdmuchujemy świeczki na torcie – nie dostrzegając, że zgasłe płomyki można również postrzegać jako przypomnienie, że zbliżyliśmy się .
Przedstawiając swoje podejście do budowania wspólnoty, Dalajlama radzi nam zacząć od przeanalizowania, jakie korzyści wypływają ze związania się z większą grupą ludzi. Badania bezsprzecznie potwierdzają, że jest mnóstwo korzyści z bliskich związków i więzi społecznych dla naszego zdrowia fizycznego, umysłowego i emocjonalnego: mniejsza śmiertelność, .
“Kolejne trzy lata życia spędziłem w specjalnym budynku stojącym na skraju klasztornych zabudowań. Nikt z zewnątrz nie mógł oglądać praktykujących w odosobnieniu, ani też nie powinien być przez niego widziany – zasady tej przestrzegano rygorystycznie. Dlatego też budynek odpowiednio zaprojektowano. Nie miał w ogóle .
“Metoda, jakiej się używa do analizy cech mistrza wadżry, została opisana w naukach linii wadżrajany. W skrócie, pierwszą cechą, jaką powinien posiadać mistrz wadżry, jest utrzymywanie ślubować. Znaczy to, że ich przestrzega, bez względu, czy są to reguły hinajany, mahajany, czy wadżrajany. Druga, to .
“ “Kiedy przybyłem na Zachód, zaszokowała mnie różnica w postawach wobec śmierci – między tą, w której wzrastałem, a tą którą ujrzałem tutaj. Mimo wielkich osiągnięć technicznych współczesne społeczeństwo zachodnie w ogóle nie rozumie śmierci i nie wie, co dzieje się podczas procesu umierania .
“Bez względu na to, czy myśli, na których się opieramy, są samolubne czy altruistyczne, światowe czy duchowe, wszystkie mogą stać się zasłoną przesłaniająca otwartość bycia. Gdy nasze doświadczenie nie wykracza poza myśli, stale krążymy w wymiarze pozornej realności tego, co postrzegamy, podejmując decyzje w .