“Kiedy po raz pierwszy spotkałam Dharmę buddy i usłyszałam, że podstawowym powodem wkroczenia na jej ścieżkę jest cierpienie, odrzuciłam to wyjaśnienie. Cierpienie nie było pierwszym słowem nasuwającym mi się na myśl, by opisać moje życie – Budda musiał odnosić się do kogoś innego. szukałam .
Powiedziano, że kiedy Siakja Pandita udał się do Chin, był zapytany przez cesarza: “Jakich wielkich bohaterów i bogatych ludzi posiada Tybet?”. Siakja Pandita odpowiedział, że najwybitniejszym tybetańskich bohaterem był Milarepa, a najbogatszym człowiekiem w Tybecie był Kharag Gomczen. Cesarz zapytywał dalej: “Jakiego typu bohaterem .
“Ludzie rzadko przechodzą do trybu offline. Cały czas zajmują nas sms-y i ciągle sprawdzamy urządzenia. Nieustanie stymulują nas dźwięki miasta, telefonów i telewizji. Czujemy się zachęceni, aby pozostawać w głośnym, szybkim ruchu, który ogarnia całe społeczeństwo. W konsekwencji jesteśmy zestresowani. Aby się uspokoić, zażywamy .
“Buddyzm jest osobistą wędrówką, w głąb własnego serca i umysłu, poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie, kim i czym jesteśmy. Nauki Buddy ukazują, jak na nowo odkryć naszą istotę i jak w pełni urzeczywistnić tę prawdę. Wśród wszystkich ścieżek buddyjskich Mahamudra i Dzogczen stanowią sedno nauk .
Jednym z najbardziej doniosłych osiągnięć współczesnej nauki jest odkrycie, że ciało i umysł nie istnieją oddzielnie i niezależnie od siebie. lecz stanowią całość, oglądaną jakby pod dwoma różnymi katami. Kartezjusz pomylił się, kiedy oddzielił ciało od umysłu. Zachodnia medycyna, idąc jego śladem, również się .